AC Milan is terug aan de top van de Serie A. Na de jarenlange hegemonie van aartsrivaal Internazionale lijkt het de blauw-zwarten dit seizoen onder trainer Rafael Benitez niet te lukken het nationale en internationale succes te continueren. Ondertussen grijpt AC Milan, na nagenoeg het gehele vorig decennium de prioriteit te hebben gelegd op de Champions League, haar kans. Ook de andere grote rivaal uit Turijn vormt momenteel geen bedreiging. De ‘Oude Dame’ ondervindt nog steeds hinder van de uitsluiting twee seizoenen geleden en lijkt langer de tijd nodig te hebben om weer definitief aan te haken.

 

Ondertussen ligt de grondlegger van Milan’s eerste glorieperiode, Silvio Berlusconi, weer eens onder vuur. De zelfbenoemde macho, media magnaat, succesvol ondernemer, voetballiefhebber, vrouwenverslinder en parttime minister president van Italië blijft ook op 74-jarige leeftijd een controversieel figuur. Onder de auspiciën van zijn centrum-rechtse ‘Volk van de Vrijheid’ partij is hij sinds 2008 voor de derde maal aan de macht. Ondanks hevige kritiek vanuit de linkse hoek op zijn flamboyante levensstijl en media monopolie, Berlusconi beheerst 90% van de Italiaanse tv stations, gaat de man stug door. Zijn liefde voor het rood-zwarte shirt uit het Noorden van Italië blijft ook onverminderd.

 

Midden jaren ’80 nam de inmiddels financieel onafhankelijke ondernemer het zieltogende Milan over en investeerde direct in voetbalkennis. Beginnend trainer Arrigo Sacchi werd aangesteld en onder leiding van het gouden Nederlandse drietal Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard beleefde club haar meest succesvolle periode sinds de jaren ’60. In de jaren ’90 werd het succes onder Fabio Capello vervolgd, zij het in mindere mate. Na het tragische afscheid van Van Basten in een kolkend San Siro dat volwassen mannen deed huilen konden nieuwe namen als Dejan Savicevic en George Weah de druk van het ‘Rossoneri’ tricot niet aan zoals hun illustere voorgangers dat konden.

 

Toch bleef de club aantrekkingskracht houden op een nieuwe generatie wereldbestormers uit Amsterdam. Transfervrij trok de club onder andere Patrick Kluivert, Edgar Davids en Michael Reiziger aan. Geen van allen slaagden in de modestad en handelshuis Berlusconi verkocht de jongelingen met winst door. Zou dit dan toch te maken hebben met de magische rood zwarte combinatie?
Voor het ontstaan van het tenue gaan we terug naar 1899. De club werd opgericht door de Britse immigrant Herbert Kilpin. Het kruis in het officiële logo van de club verwijst dan ook naar de Engelse oorsprong. De oorsprong van het rood zwart gestreepte shirt is echter gehuld in nevelen.
Volgens verschillende bronnen nam de Brit uit Engeland een serie tenue’s mee van de club waarvan hij verenigingslid was. Vanaf dat moment draagt Milan de rood-zwarte tenues. Een andere theorie gaat uit van Kilpin’s fascinatie voor de Italiaanse vrijheidsstrijder Giuseppe Garibaldi. Deze patriot streed met zijn leger ‘roodhemden’ vanaf 1860 voor de vrijheid van Italië en wordt door de Italianen als nationale held beschouwd. Een laatste theorie wil ik u niet onthouden, alleen al om de typisch Italiaans lyrische manier van redeneren. Binnen deze versie staan de kleuren rood en zwart respectievelijk voor de passie van de overwinning en de lijdensweg van een verlies..

 

Hoe dan ook, de club kan wel weer eens een succesje gebruiken. Net als haar voorzitter. De aanzet is in ieder geval gezet.

 

 Columnist:

Barend Tensen