Omdat zijn boekje ‘Perfecte Chaos; Ontmoetingen aan de Ganges’ vorig jaar tijdens de Week Nederlandse Missionaris zo goed ontvangen werd, mocht Jeroen Stam, een freelance journalist die nauwe banden heeft met CMC Mensen met een Missie, ook het boekje van dit jaar schrijven.

Het heet ‘Muoyo Wenu’; Weerzien in Congo’ en gaat over de Tilburgse frater Jan Claveaux die van 1960 tot 1975 in Congo werkte en toen tot zijn grote verdriet het land werd uitgezet. Na dertig jaar ging Stam met hem terug en bezocht met Claveaux onder meer de oude missiepost waar de frater ooit een handelsschool leidde. Stam praat met zoveel enthousiasme over CMC Mensen met een Missie dat je zou denken dat hij zelf missionaris is geweest. Dat is niet het geval. Wel was hij campagnemedewerker voor de Week Nederlandse Missionaris en toen zijn er kennelijk vonken overgeslagen.

“Missionering in 2007,” zegt hij, “gaat over aanwezig zijn bij hen die dat het hardst nodig hebben, het is opereren in gebieden waar dat erg moeilijk is en het gaat over werken aan een wereld van rechtvaardigheid, vrede en welvaart zonder dat daarbij iemand wordt vergeten of uitgesloten.” “Met het verminderen van het aantal missionarissen is hun werk niet afgelopen,” denkt Stam, “tenminste niet op de meeste plaatsen waar ze geweest zijn. Men heeft dat gegeven zien aankomen en in bijna alle gevallen mensen uit de lokale bevolking opgeleid om het werk over te nemen. Dat kan omdat het werk gericht was op continuïteit en werd gedragen door de gemeenschap.”

Van de reis met frater Claveaux herinnert hij zich vooral de ontluisterende armoede en het feit dat hen om onduidelijke redenen het paspoort werd afgepakt en dat ze twee weken hebben moeten lobbyen om dat terug te krijgen.
“Ook was het prachtig te zien hoe iedereen met borden, stemboxen en andere benodigdheden sjouwde om de verkiezingen mogelijk te maken en hoe mensen die niet konden lezen en schrijven geholpen moesten worden met stemmen. Over hoe dat gebeurde zal best wat zijn af te dingen, maar er is een nieuw begin gemaakt. De mensen in Congo leven al zoveel jaar in armoede en onrecht. Ze zijn dat zo zat. Allemaal willen ze verandering en hun levenskracht gebruiken voor positieve dingen.”

Stam beseft dat het evenwicht nog wankel is, maar in ieder geval heeft de uitkomst van de verkiezingen al een half jaar stand gehouden. Er is hoop. “De waarnemers van de verkiezingen hadden oranje hesjes aan. Die werden de dag na de stemming al gebruikt door de jeugd als voetbalshirt. Ook was er iemand van een stembox een kastje aan het maken was,” herinnert de journalist zich.

Bron: Brabants Dagblad