Het jaar 2011 nadert haar einde. De balans wordt opgemaakt, de gebeurtenissen worden in kaart gebracht en de feiten worden op rij een gezet. Bezinning! Menig voetbalclub maakt zich op voor het nieuwe kalenderjaar en kijkt terug op wat er fout ging (voetbalclub, vier letters) en hoe men dit in 2012 kan weten te voorkomen. Aan de hand van de verliezer en de winnaar van het jaar een overzicht.

Verliezer: De babyboomer

De babyboomer verwijst naar de onstuitbare voortplantingsdrang na de Tweede Wereldoorlog in West-Europese landen en de Verenigde Staten met als gevolg een enorme geboortegolf. Vooral in 1946 en 1947 liet men er geen gras over groeien, maar officieel behoren personen die tot twintig jaar daarna werden geboren ook nog tot de babyboomgeneratie. Na 1964 vond men het wel weer even genoeg. Als verliezer van 2011 heb ik het natuurlijk over de babyboomer in de voetballerij. Het was niet zijn jaar. De zestigers Louis van Gaal (1951), Guus Hiddink (1946) en Johan Cruijff (1947), gelauwerde trainers met een dito staat van dienst voor het vaderlands voetbal liepen allen schade op in 2011. Van Gaal ’s intensieve werkethiek kon niet langer op begrip rekenen in München. Tevens is hij verwikkeld in de interne machtsstrijd in Amsterdam waar men alleen maar verliezers kent. Guus Hiddink, wereldburger, kosmopoliet, ‘people’s manager’, de superlatieven konden niet op! Toch houdt Hiddink nu zijn handjes op bij het steenrijke maar sportief armoedige Anzhi Makhachkala uit Rusland. Johan Cruijff verliet zijn Catalaanse berg om eindelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de wanorde bij Ajax om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat ‘de nieuwe generatie’ het maar moest gaan doen. Niet erg sterk, Johan. Je vertegenwoordigt daarom de verliezers van 2011.

Winnaar: De nieuwe generatie
Of hij nu wil of niet, de ex-voetballer van ‘de nieuwe generatie’ is geliefd. Ironisch genoeg wordt hij in het zadel geholpen door een babyboomer, zijn Koninklijke Oudheid Johan Cruijff. Na eerst zijn Catalaanse protegé Pep Guardiola (1971) naar voren te hebben geschoven bij FC Barcelona voorziet hij nu eenzelfde kunstje in Amsterdam. Ervaren krachten als Jan Olde Riekerink (1963) werden vriendelijk doch dringend verzocht De Toekomst te verlaten om plaats te maken voor de ‘ervaren’ en op organisatorisch gebied ‘door de wol geverfde’ Wim Jonk (1966). Ook voor cultuurbewaker Danny Blind (1961) lijkt er in de visie van Cruijff geen prominente plaats weggelegd bij de geplaagde club. Degene die de dans waardig weet te ontspringen is Frank de Boer (1970). De resultaten van Ajax zijn op zijn minst wisselvallig te noemen maar De Boer richt zich bijzonder professioneel slechts op datgene waar het in principe allemaal om begon: het voetbal. Uiteraard is er altijd een uitzondering op de regel. Ronald Koeman (1963) behoort officieel nog tot de babyboomers, al is dit een ruim begrip. Tegen alle verwachtingen in presteert hij alleraardigst met grotendeels hetzelfde Feyenoord als zijn voorganger tot zijn beschikking had en ik moet u zeggen, ik gun het hem van harte. Toch spreek ik de hoop uit dat er in 2012 geen trein langs Rotterdam Centraal rijdt.

2012 wordt het jaar des onderscheids. Ofwel de voetballerij beroept zich nog eenmaal op de ervaring van de in 2011 niet erg succesvolle babyboomer of men kiest definitief voor de nieuwe generatie. Voor nu kies ik voor het laatste. Al is het alleen al om de opa’s Louis, Guus en Johan op een bankje in het Vondelpark te horen klagen: ‘Vroeger was alles beter!’

Gelukkig nieuwjaar.

Uw columnist: Barend Tensen